Soms kan het gebeuren dat je, weliswaar met de nodige inspanningen, in vrij korte tijd de mooiste transacties kunt maken. Dat overkwam Hans van Andel, directeur/eigenaar van Waltmann Bedrijfshuisvesting. Met zijn kennis van de markt en de wensen van zijn klanten kennende, ontstond een reeks transacties. Eén van de opdrachtgevers betitelde dit al snel als ‘de trein’. De trein werd een begrip bij de betrokken partijen.

Van Coulsterweg

In zijn kantoor aan de Laan van Europa in Dordrecht laat Hans het hele traject nog eens de revue passeren. “Het is eigenlijk best een uniek verhaal,” zo gaat Hans van start. “Het begint in de herfst van vorig jaar. Ik was op bezoek bij Mariëlle van Vliet-Van Wingerden van Stemar Groep. Een pand aan de Van Coulsterweg in Alblasserdam kwam vrij en ze had gevraagd of wij dat wilden verhuren. Al pratende over de oppervlakte, indeling en andere mogelijkheden van het pand kwam bij mij steeds meer de gedachte op van een klant die op zoek was naar een ander pand en hiermee weleens heel blij kon worden.”

Pieter Zeemanweg

Na overleg met Stemar zocht Hans contact met klant Robbert d’Hont die hij op het oog had voor het pand in Alblasserdam. “Robbert was meteen enthousiast toen ik hem vertelde dat ik mogelijk een geschikt pand voor hem in het vizier had. Na de gebruikelijke informatie-uitwisseling zou hij eens langs het pand rijden en contact opnemen.” Niet veel later volgde het telefoontje met de vraag of een bezichtiging mogelijk was. Hans: “Toen kwam de zaak in beweging. Robbert wilde doorpakken en na een aantal gesprekken met de betrokken partijen was de zaak beklonken. Iedereen tevreden met een mooie deal, die nog geen maand in beslag genomen had. Zo begon de trein te rollen.”

Jade

Die nieuwe huurder die naar Alblasserdam verhuist is TTA International, een internationale projectorganisatie met als specialisatie opleidingen in de automotive-branche. Het bedrijf laat een pand achter aan de Pieter Zeemanweg in Dordrecht. TTA had de huurovereenkomst voor dit pand al per 1 oktober van dit jaar opgezegd. “Toen ik TTA vertelde dat ik voor hun pand ook al een huurder op het oog had, waren ze verrast. Ik heb contact opgenomen met de eigenaar van het TTA-pand en die was uiteraard graag bereid mee te werken. De huurder die ik op het oog had was NoviPrint, allround specialist op het gebied van barcodesystemen, -scanners & -printers en producent van blanco en full colour etiketten. NoviPrint is gevestigd aan de Jade op Dordtse Kil 3. Volgens mij zou het pand van TTA een mooie oplossing zijn voor NoviPrint. Ik wist wat ze zochten, want daar zijn wij al een tijdje mee bezig. In een belletje naar Eric Springvloed van NoviPrint vertelde ik hem dat er een pand vrijkwam waar hij waarschijnlijk geen nee tegen zou zeggen.” Hans had de zaak goed ingeschat. Al tijdens de bezichtiging liet Eric blijken dat dit pand precies was wat hij zocht. Alles klopte, de locatie, het gebouw, de oppervlakte en de verhoudingen. Zelfs de prijs kwam goed uit. Eén ding nog, omdat NoviPrint nog een lopende huurovereenkomst had tot maart 2026, zou het fijn zijn als er eerder een huurder voor het bestaande pand gevonden werd zodat NoviPrint eerder zijn huurovereenkomst aan de Jade kan beëindigen. Eric Springvloed vroeg Hans om rond te kijken naar een mogelijk vervangende huurder van Jade. Zogezegd, zo gedaan. De trein begon op stoom te komen.”

De trein is alweer op weg naar een volgend station

In de tussentijd had Hans alweer contact gelegd met de eigenaar van een bedrijf dat eveneens gevestigd is in de Drechtsteden en die ook op zoek is naar een nieuw pand. “We hadden al een aantal locaties met hem bezichtigd en waren zodoende bekend met zijn wensen en eisen. Ik kon er dus meteen op inspringen,” zo vervolgt Hans zijn verhaal. “De belangstelling was er dan ook meteen toen ik vertelde over het pand van NoviPrint dat vrijkwam. Een goede locatie met een mooie bedrijfshal, kantoor en buitenruimte. We konden onmiddellijk aan de slag.” Bij NoviPrint werd de vraag neergelegd of het pand te bezichtigen was met een geïnteresseerde huurder. Dat kon uiteraard en de geschiedenis herhaalde zich. De geïnteresseerde ondernemer was na de bezichtiging meer dan enthousiast en wilde meteen zakendoen met NoviPrint. Dat moest even in de wachtstand want de eigenaar van het NoviPrint-pand twijfelde nog over verkoop of verhuur. Daarbij komt dat het beheer van het pand aan de Jade in handen ligt bij onze collega’s van Van Vliet Makelaars. Er zijn dus meerdere partijen bij betrokken. Tijdens een meeting waren de verschillende partijen al snel op het goede spoor. De volgende verhuizing naar de Jade lijkt nog een kwestie van tijd. En zo dendert de trein door.”

Het volgende station is ook alweer in zicht.

Het wordt een eentonig verhaal want ook de eigenaar van het bedrijf die belangstelling heeft, laat een pand achter. Hans gaat verder: “Maar ook voor zijn pand is inmiddels belangstelling. De trein blijft zo mogelijk voorlopig nog rijden. Hoe en wanneer het eindstation is bereikt, weten we niet, maar we gaan gewoon lekker door.”

Geluk

Hans erkent dat het hele traject niet zonder geluk is verlopen. “Op een gegeven moment waren er zoveel partijen bij betrokken, dat het hier en daar wel flink passen en meten was, maar eigenlijk verliep het hele traject vrijwel geruisloos in elkaar over. Naast het laten rijden van de trein ben je ook nog eens bezig met het hoog houden van de bordjes en het leggen van een puzzel. Makelaardij is soms net spelen met speelgoed. Gelukkig waren alle partijen bereid mee te denken en op de ontstane situaties in te springen. De eigenaren van de panden die leegkwamen, hadden de betreffende panden natuurlijk ook in de markt kunnen zetten.”

“De strekking van dit hele verhaal is dat er ook transacties buiten de markt om plaatsvinden. Dat merken wij steeds vaker en dankzij onze contacten in de markt, kunnen we daar in vele gevallen adequaat op reageren. Als de klant niet meteen vindt wat hij zoek, blijven wij uiteraard monitoren.

Omdat het aanbod op dit moment redelijk schaars is, is dit daarom wel een wonderlijk traject geweest, waarvan het eindstation mogelijk nog niet is bereikt,” zo besluit Hans zijn nog lopende succesverhaal.